শব্দ

১/

অন্ধকাৰৰ ছিৰিয়েদি গুচি যায় সিহঁত

সকলো শব্দই তো কথা ক’ব নোৱাৰে!

শূন্য নাদৰ ভিতৰত মুক্ত শূন্যতা

আৰম্ভ হয় দুখৰ বিলাস!

(প্রতিধ্বনিবোৰে ফেঁকুৰি থাকে)

২/

তই অন্তহীন কবিতা এটা

আওৰাই থাকো, আওৰাই থাকো

আমনি নালাগে!

তই শেতেলীৰ সপোন এটা

খেপিয়াই থাকো, খেপিয়াই থাকো

চুই চাব নোৱাৰো!

তই নদী।

আৰু মই?

(মই মোক বিচাৰি আছো)

৩/

একুৰিয়ামৰ মাছটো

ঘূৰি ফুৰে, ঘূৰি ফুৰে

ভৱিষ্যত নাইকিয়া ঘূৰণীয়া বাটটোৰে,

মাজে মাজে মৰাশটো উপঙি থাকে!

(উশাহবোৰ ঘূণীয়া হয়)